Wat zou U doen?

06 december 2021


Meestal gebruik ik deze column om te vertellen over de mooie ervaringen die ik opdoe in mijn dagelijkse werk. Bijzondere mensen waarvoor ik passende uitvaarten mag 
organiseren, en waarover ik zo graag verhaal.


Toch heb ik deze keer gekozen voor een wel heel apart verhaal. Waar ik diep van onder de 
indruk ben, om niet te zeggen ronduit geschokt.


Ik werd gevraagd de uitvaart te begeleiden van een dame op leeftijd, die overleed in een 
serviceflat hier in de buurt. Mevrouw en haar kinderen hadden mij reeds enkele maanden 
eerder uitgenodigd voor een kennismakingsgesprek. Wij hadden enkele ontmoetingen 
waarbij alle wensen aan de orde werden gesteld, en ik alle mogelijkheden heb toegelicht. 
De familie had zich goed voorbereid; er werden drie verschillende uitvaartverzorgers 
uitgenodigd om kennis te maken, te inspireren, en een kostenbegroting te maken.


Uiteindelijk heeft de familie voor mij gekozen om de uitvaart te begeleiden. Het werd in dit 
geval een uitvaart in drie bedrijven, met een afscheid in kleine familie-kring, een afscheid 
voor de mede-bewoners van de serviceflat, en een grote plechtigheid voor een groep 
genodigden.


Terwijl ik druk bezig was in de gemeenschapsruimte van de serviceflat met de 
voorbereidingen van de plechtigheid voor de mede-bewoners, kwam er een man 
binnenlopen. De man zag mij in de weer met grote kandelaars, bloemen, een cello, en 
vroeg de bewoners die de stoelen aan het herschikken waren “wat gebeurt hier toch 
allemaal?”.


Het viel mij op dat er een ondertoon in zijn stem zat, hetgeen maakte dat ik mijn oren 
spitste. Eén van de dames vertelde de man dat er een plechtigheid plaats zou vinden om de overleden dame te herdenken, en zij vertelde er en passant bij dat ik de uitvaartbegeleider 
was. De man reageerde zeer onverwachts met een “maar dat is een vreemde zaak! Wij 
hebben hier afspraken met de bewonerscommissie dat wij hier in dit huis alle uitvaarten 
verzorgen!”


Ik was perplex! Hoe is dit mogelijk anno nu??? Ik zag aan de reactie van de twee oudere 
dames dat zijn opmerking hen overviel. De twee oudere dames waren zichtbaar geschokt 
door zijn opmerking. Werd er dan echt iets ongeoorloofds gedaan als iemand anders de 
uitvaart mocht verzorgen?


Ik kon toen niet anders dan mij mengen in het gesprek. Ik heb mijnheer verteld dat in 
Nederland iedereen vrij is om de uitvaartonderneming te kiezen die hij of zij wil, en dat 
“zogenaamde afspraken met de bewonerscommissie daar geen verandering in kunnen 
brengen”.


Iedereen is geheel vrij om te kiezen; ook als je verzekerd bent voor de uitvaartkosten. Op iedere uitvaartverzekering staat met grote letters “Bij overlijden, bel het volgende nummer”, waardoor je automatisch bij de uitvaartverzorging van de betreffende verzekeraar komt. Dat is prima, als je dat wilt, maar zeker niet noodzakelijk. In de huidige maatschappij zijn er steeds meer mensen die zelf willen kiezen en misschien vóórdat het overlijden daadwerkelijk speelt al eens een gesprek aan willen gaan met een uitvaartverzorger.


Néém die vrijheid, en bekijk wie het beste bij je past, en hoe je de uitvaart invulling wilt 
geven. Het kan, en het mag, en de praktijken van de genoemde uitvaartondernemer zijn 
ongepast!

« terug naar overzicht