Wat zou U doen?

Wat zou U doen?
maandag 06 december 2021


Meestal gebruik ik deze column om te vertellen over de mooie ervaringen die ik opdoe in mijn dagelijkse werk. Bijzondere mensen waarvoor ik passende uitvaarten mag organiseren, en waarover ik zo graag verhaal.

Toch heb ik deze keer gekozen voor een wel heel apart verhaal. Waar ik diep van onder de indruk ben, om niet te zeggen ronduit geschokt.

Ik werd gevraagd de uitvaart te begeleiden van een dame op leeftijd, die overleed in een serviceflat hier in de buurt. Mevrouw en haar kinderen hadden mij reeds enkele maanden eerder uitgenodigd voor een kennismakingsgesprek. Wij hadden enkele ontmoetingen waarbij alle wensen aan de orde werden gesteld, en ik alle mogelijkheden heb toegelicht. De familie had zich goed voorbereid; er werden drie verschillende uitvaartverzorgers uitgenodigd om kennis te maken, te inspireren, en een kostenbegroting te maken.

Uiteindelijk heeft de familie voor mij gekozen om de uitvaart te begeleiden. Het werd in dit geval een uitvaart in drie bedrijven, met een afscheid in kleine familie-kring, een afscheid voor de mede-bewoners van de serviceflat, en een grote plechtigheid voor een groep genodigden.

Terwijl ik druk bezig was in de gemeenschapsruimte van de serviceflat met de voorbereidingen van de plechtigheid voor de mede-bewoners, kwam er een man binnenlopen. De man zag mij in de weer met grote kandelaars, bloemen, een cello, en vroeg de bewoners die de stoelen aan het herschikken waren “wat gebeurt hier toch allemaal?”.

Het viel mij op dat er een ondertoon in zijn stem zat, hetgeen maakte dat ik mijn oren spitste. Eén van de dames vertelde de man dat er een plechtigheid plaats zou vinden om de overleden dame te herdenken, en zij vertelde er en passant bij dat ik de uitvaartbegeleider was. De man reageerde zeer onverwachts met een “maar dat is een vreemde zaak! Wij hebben hier afspraken met de bewonerscommissie dat wij hier in dit huis alle uitvaarten verzorgen!”

Ik was perplex! Hoe is dit mogelijk anno nu??? Ik zag aan de reactie van de twee oudere dames dat zijn opmerking hen overviel. De twee oudere dames waren zichtbaar geschokt door zijn opmerking. Werd er dan echt iets ongeoorloofds gedaan als iemand anders de uitvaart mocht verzorgen?

Ik kon toen niet anders dan mij mengen in het gesprek. Ik heb mijnheer verteld dat in Nederland iedereen vrij is om de uitvaartonderneming te kiezen die hij of zij wil, en dat “zogenaamde afspraken met de bewonerscommissie daar geen verandering in kunnen brengen”.

Iedereen is geheel vrij om te kiezen; ook als je verzekerd bent voor de uitvaartkosten. Op iedere uitvaartverzekering staat met grote letters “Bij overlijden, bel het volgende nummer”, waardoor je automatisch bij de uitvaartverzorging van de betreffende verzekeraar komt. Dat is prima, als je dat wilt, maar zeker niet noodzakelijk. In de huidige maatschappij zijn er steeds meer mensen die zelf willen kiezen en misschien vóórdat het overlijden daadwerkelijk speelt al eens een gesprek aan willen gaan met een uitvaartverzorger.

Néém die vrijheid, en bekijk wie het beste bij je past, en hoe je de uitvaart invulling wilt geven. Het kan, en het mag, en de praktijken van de genoemde uitvaartondernemer zijn ongepast!