Minimaal 500 mensen

Een imposante man, “De Burgemeester” noemde zijn vrienden hem. De reden was duidelijk, hij bleek echt bijna iedereen te kennen en iedereen kende hem. Zijn zware stem bulderde door de kamer toen hij mij zag binnenkomen. Het was nog koud buiten en voor ik aan tafel zat had zijn echtgenote al een warm kopje koffie voor mij neergezet. Hij las de verbazing op mijn gezicht en bulderde: Ja ja, dat doen wij hier snel hè! 

Het was een laatste wensengesprek, iedereen was nog gezond en wel, maar meneer vond dat hun wensen maar eens allemaal op papier moesten worden gezet. Ik had na het toesturen van de uitgewerkte notities die ik gemaakt had, niet het idee dat ik het huis weer spoedig zou betreden, maar niets was minder waar. Een paar maanden erna dwaalde ineens het coronavirus rond en trof jong en oud, een beangstigende situatie. Bij elk telefoontje vreesde ik voor weer een coronaoverledene en de schok was groot toen ik de vrouw van “De Burgemeester“ aan de lijn kreeg. “Els, hij is er niet meer”, bracht ze snikkend uit, “hij is er niet meer”. Acht dagen geleden opgenomen in het lokale ziekenhuis en drie dagen daarna, overgebracht naar een ziekenhuis in het noorden van het land. 

“Hij had wel een paar kleine clubjes aangehouden, een sociaal isolement was niets voor hem”, zei zijn vrouw. Terloops melde ze dat eerder ook twee vrienden het virus waarschijnlijk hadden opgelopen, maar die hadden het gewoon thuis uitgeziekt. Ze begreep niet dat juist haar man, haar grote reus, dit niet had overleefd.

De notities die gemaakt waren in het laatste wensengesprek moesten worden herzien. Er konden absoluut geen 500 mensen samenkomen, elke groep, hoe klein ook, liep een risico. Een buitenuitvaart zou wel een mogelijkheid zijn, een tuin, weiland of natuurtheater, waar genoeg afstand zou kunnen worden gehouden. Na alles overwogen te hebben koos de weduwe voor een kleine besloten dienst. De Burgemeester kreeg een uitvaart met precies 25 mensen, zijn beste vrienden. “Ik vond dit eigenlijk veel mooier, een intimiteit die ik niet kende. Hij had dit zeker ook heel mooi gevonden. Wat is er mooi gesproken en wat was het een bijzondere week”, zei zijn vrouw nadien.