Gewoon even niets!

Ooit heb ik geschreven over een gezin waar de familie aangaf dat de geest eerst het lichaam moest verlaten en deze mensen namen de tijd. Ik wil nu vertellen over de praktische mogelijkheden rondom overlijden. Tijdens een zwangerschap gaan de aanstaande ouders op zoek naar een wiegje, kleertjes en nog duizend meer zaken die van belang zijn om de komst van de baby voor te bereiden. Er gaat dus een voorbereiding aan vooraf als je op de aarde komt en een voorbereiding zou ook heel mooi zijn als een leven eindigt. Wellicht is het wenselijk van tevoren de kleding uit te zoeken, een lijstje te maken van vrienden en familie die welkom zijn op de uitvaart, een keuze te maken tussen cremeren en begraven en zo kan ik nog even doorgaan. Wij voeren hiervoor “laatste wensen gesprekken”, met oudere mensen, zieke mensen en ook mensen die nog midden in het leven staan, maar het prettig vinden als er veel al geregeld kan zijn. Als een persoon overlijdt is er geen haast, je kunt gerust nog even naast de overledene blijven zitten. Het is vaak zelfs een rustmoment, na het soms lange waken. Je kunt bijvoorbeeld een pot thee zetten en indien je dat wenst nog tegen de persoon spreken. Wij horen regelmatig dat dit prettig is, om even in alle rust bij te komen. Eigenlijk is het een geschenk als je bij iemand kunt zijn en even de tijd hebt om de nieuwe werkelijkheid onder ogen te zien.

Wij zijn bijna allemaal ongetraind in het omgaan met een overlijden; wij weten niet goed hoe ermee om te gaan. Neem dus echt even de tijd en bel dan pas degene die gebeld moeten worden. De arts die het overlijden moet constateren, familie en/of vrienden en de Uitvaartspecialiste. Indien mogelijk en wenselijk, kan het heel mooi zijn om iemand thuis op te baren. Het is wellicht even wennen aan de gedachte, maar voor velen is dit een goed begin van het rouwen. Vaak wordt er later met een prettig gevoel aan teruggedacht. Er is altijd een mogelijkheid om de kamer waar de overledene verblijft, deels af te schermen met een kamerscherm. Zo wordt het bezoek er niet direct mee geconfronteerd en kan men even gaan kijken als men dat wenst. Voor velen aangenamer dan in een extern rouwcentrum.

Afgelopen week had ik een overlijden van een 94 jarige dame, zij was tot drie weken terug nog fit geweest en had al haar wensen, al meer dan 5 jaar geleden, aan mij doorgegeven. De dochter die haar gevonden had is bij haar gaan zitten en heeft meer dan een half uur stilletjes de nieuwe waarheid ervaren. Zij voelde een rust over zich heen komen en is toen op haar gemak, alles in gang gaan zetten. Toen ik later samen met haar, naast haar moeder zat, vertelde zij dit aan mij. Els zei ze; “Dit is zo prettig voor mij geweest, vertel dit maar aan andere mensen”. Bij deze.