Nieuwe maan

Mevrouw belde me om te vertellen dat haar echtgenoot die ochtend in alle vroegte was overleden en of ik misschien over twee dagen zou willen komen? Een ongebruikelijke vraag voor mij. 

Meneer bleek boeddhist te zijn en in dit geloof dient men het lichaam na de dood 48 uur met rust te laten. Zo krijgt het bewustzijn de gelegenheid zich rustig los te maken van het lichaam. Dit gebruik en andere rituelen die na de dood van een dierbare plaatsvinden, zijn er vooral op gericht de geest van de dode los te maken van dit aardse bestaan en hem te begeleiden naar een zo gunstig mogelijke wedergeboorte. 

Mijn aandeel in de komende dagen was wat kleiner dan gebruikelijk. De voorbereidingen voor het afscheid bij de familie thuis verliepen in een rustige en serene sfeer. De nabestaanden wisten dat zij de reis van de ziel van hun overleden man en vader niet met hun verdriet en angst in de weg moesten staan. Eenmaal in de kist lag hij opgebaard met zijn goudgele khata (shawl) om hem heen gedrapeerd, de foto van zijn goeroe naast hem en in zijn handen hield hij de mala (armband voor meditatie) vast. Weliswaar een contrast met zijn werkzame leven als longarts, maar daarom lag dan ook de stethoscoop bij zijn voeteneind. Er lagen witte orchideeën op de kist en terwijl ze mantra's zongen, droegen de kinderen hem naar buiten. Het afscheid vond in de achtertuin plaats. 

Zijn zoon sprak: "Alle wezens die het leven beginnen, moeten dat ook weer eindigen, want alle dingen die de aard van opkomen in zich hebben, hebben ook de aard van vergaan in zich." 

Het was die avond nieuwe maan.